BİLEMEZ KALEMLER

"Kalemin kalbi kırılır da; sahibi ucu kırılmış sanır..."sm

Bilemez kalemler, hangi imgenin izbeliğinde saklanacaklarını, elmalı şeker satan bir çocuğun, yoksul  bağırtısı karışırken çocukların neşeli sesine.. 

Anlatamazlar, yumurtası çatlarken sızlanan güvercinin, aslında bir bakırcının dükkanında eriteceği  isli kaderine ağladığını ... 

Bilemez kalemler, hangi imgenin çelişkileriyle anlatacaklarını, güvercin figürlü kapı tokmağının, kilitlerle yoldaş olduğunu.. 

Anlatamazlar, küflenmiş bir kuyunun içine atılmış aklın, aslında vaat edilen çöle akan bir şiir olduğunu...

Bilemez kalemler, hangi imgenin utancıyla anlatacaklarını, kafası gövdesinden koparılan bir kertenkelenin, güneşe taptığı için suçlandığı gerçeğini ...

Anlatamazlar,  koca ovanın, bir caminin küçük bir penceresine nasıl sığdığını...

Bilemez kalemler, tıpkı insanlar gibi, hiç bir şey bilemezler...

-Sevilay Meraler-