22 Kasım 2012 Perşembe

KITALAR ÜLKELER İNSANLAR


 Bu yüzden ayaklarının altından hep bir gökyüzü kaydı füme rengi ve yüzlerinin göğünde bir deniz bulutlandı cehennem misali ..


Kıtalar.... Kendilerini bildiklerinde tek parçayken, sağlamken, sarsılmazken, sabitken ve onları çerçeveleyen yalnızca dupduru bir su varken.. Tevekküldeydiler.. Zaman içinde sarsıldılar.. Sonra kırıldılar ve parçalandılar.. Sonra da dağıldılar.. Hangi okyanusa kıyı olacağını bilemeyen kayıp gezginler gibi.. Fakat kabullendiler... Kaderleri elemlerini, kederleri saadetlerini çizdi... Tevekküldeydiler..

İnsanlar.. Kıtalar içinde kıtalar.. Fakat ne çok benzemediler kıtalara.. Kendilerini bildiklerinde çok parçayken, etrafları busbulanık sularla kaplı iken, değişken, çürük ve zayıftılar..   Tevekkülsüzdüler..  Zaman içinde sarsıldılar ama sarsıldıkça inat ettiler.. Dağılmayı kabullenmediler..  Sonra da hiç dağılamadılar ve hiç bir okyanusa kıyı olamadılar.. Suya dökülmüş bir kurşun gibi kavi ve şekilsiz oldular.... Tevekkülsüzdüler..

Ülkeler.. Nasıl bir kaderin parçası olacağını hesap etmeden kıtalara yerleştiler.. Her ülke kendi kıtasının kaderine yerleşti. Bazılarının kaderi yemyeşil akardı, bazılarının da kapkara.. Kabullendiler.. Hiç bir ülke kaderinin rengini değiştirmedi.. Onlar, onları "boyayanı" tanıyorlardı; bu yüzden kalp ölçümleri, yüzölçümleri kadar sığ olmadı hiç.. Yüzleri kanasa da, kalpleri kanamazdı ülkelerin.. Kaderleri bu teslimiyete bağlı kılındı... Tevekküldeydiler..

İnsanlar.. Ülkeler içinde kendi ülkeleriyle yaşayan ülkeler.. Fakat ne kadar da çok benzemediler ülkelere..  Farklı renkteydiler.. Kabullenmediler.. Rengini değiştirmeye kalkacak kadar hadsiz, renklerin güzelliğini göremeyecek kadar  körlerleştiler.. Tevekkülsüzdüler.. Bu yüzden O'nsuz kaldılar, yani  derinsiz, yani kalpsiz..  Yüzleri kanamasa da kalpleri kanardı insanların.. Bu bile kabul etmediler.. Kibir, renkleri değiştirdi.. Bu yüzden ayaklarının altından hep bir gökyüzü kaydı füme rengi ve yüzlerinin göğünde bir deniz bulutlandı cehennem misali .. Tevekkülsüzdüler...


-Sevilay Meraler-






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder