MODERNİZME SATAŞMALAR/ Havaya Gömülmeyi İstemek

İnsanlara yanağını çevirip (büyüklenme) ve böbürlenmiş olarak yeryüzünde yürüme. Çünkü Allah, büyüklük taslayıp böbürleneni sevmez.     -Lokman Suresi/ 18-

                                                                                                                         

Yeryüzünde böbürlenerek yürüme; çünkü sen ne yeri yarabilirsin, ne dağlara boyca ulaşabilirsin.  -İsra Suresi/37-
                                                                                                                                    

Modernizmin insanın manevi değerlerini erittiğini havaya bakınca daha iyi anlıyor insan. Eğer dolu bir başak kıvamında yaşıyorsanız başınız ve gözleriniz yukarılarda dolanmaz pek. Ama olur da başınızı kaldırırsanız, yine büyük bir hışımla yere indireceğinizden eminim. Çünkü başınızı kaldırdığınızda bir sürü koca koca burunların kuşlar misali uçuştuğunu göreceksiniz. Öyle yüksekteler ki... Kaf dağı mı? O aşağılarda kaldı.. 

Modernizm insana öyle bir kibir aşıladı ki insanlar her türlü mütevaziliğe, merhamete, acımaya, paylaşmaya karşı bağışıklık kazandı. O kadar etkili bir aşı ki bir ömür yanmak ve yakmak için kibir/kibrit.. Yere bakmayı tavsiye ediyorum havayı sadece solumakla yetinmeyenlere.. Lakin boşuna bu çağrı..Artık yere bakmıyor insan. Yere baksa toprağı/kendisini görecek; kafasını biraz daha kaldırınca  kaldırımların altında yatan çocukları görecek;  biraz daha kaldırınca soğuktan elleri buz kesmiş dilencileri görecek; biraz daha kaldırınca insanları görecek yani eşitliğin, yani aynılığın, yani acizliğini. Ama kesmiyor bu kadar alçaklık!! Bütün uzuvlarıyla hep yukarılarda olmak peşinde nefisler.. Bu tablonun hesabı ağırdır dostlar, çok ağır..

Bir tavsiyem var; bu zevatları toprağa gömmeyelim; zaten toprağın kabul edeceği tartışılır. Madem hayatlarını havayla bu kadar haşır neşir geçirmişler, havaya gömelim onları. Havaya gömülmeye  yok demeyeceklerdir eminim.. 

-Sevilay Meraler-