27 Ocak 2014 Pazartesi

GÖRECE 3

Kardeşini gömmeyi kargadan öğrenen!
Merhametini ateşe gömmeyi kimden öğrendin?


Ey aynı sancıların çocuğu!
Aynı ayrılığın feryadı, aynı sütün fakiri!

Kanının rengi aynı olan ey!

Hücrelerinin sayısı mı  farklıydı, yoksa ciğerinin çeperi mi daha genişti?

Gamı nakşederken dünyanın ellerine, nasıl bir narkoz aldın da  iğneler gözlerine batmadan geçebildi? 

Ya soyarken derisini  insanlığın,  cenneti bulacağını mı umdun?

Ey kâbesi kara, sermayesi yara, durağı muamma!

Söylesene! Hangi halvet çeldi aklını, hangi şeytanın gölgesi düştü üzerine? 

Kıvrılıp yatarken zebanilerin koynunda, keyif almayı hangi ara öğrendi ruhun?

Hakîkâtin yazgısını kanla yazmayı marifetten sayarken, cenneti hak görmeyi hangi körlüğün ocağında körükledin?

Ey aynı taşın konuğu, aynı toprağın ölüsü !
Aynı sorunun, aynı karşılığı!

Ey unutan, unutan, unutan...
Unutma! İnsan unutandır, Sırat hatırlatan! 


-Sevilay Meraler-




2 yorum: