Sizi güçsüz olarak yaratan, güçsüzlükten sonra kuvvetli yapan, sonra da kuvvetliliğin ardından güçsüz ve ihtiyar yapan Allah'dır. Çünkü O, dilediğini yaratır; bilendir ve kudret sahibidir. -Rum/54-
Modern insanın şeytanın alıp götürdüğü ve satıp getirmediği aklı kayıplarda... Bulan olursa haber versin sevaptır!!
Modern insan, aklını kozmetik malzemelerinde, estetik doktorlarında, ameliyathanelerde, güzellik merkezlerinde ve mağazalarda kaybetti. Aklını kaybeden insan, ruhunu da kaybetti ve nihayet elinde bir tek nefsi kaldı. Onun da insanı nereye götürdüğü aşikâr..
Modernizm, insanı dünyaya yapıştırdı, ölümü unutturdu, ona ölüme karşı direnmeyi aşıladı ve dünyayı vazgeçilmez bir yer olarak gösterdi. Bu 'tek dünyalı' canlılar da gerçek anlamda akl etmedikleri için heba oldular. Bütün zamanını, emeğini ve enerjisini yaşlanmamaya harcayan yarıinsan, her direniş çabasında yüzüne bir çizgi, her egzersiz hareketiyle kemiklerine bir eğrilik ve hep genç kalma yollarını düşüne düşüne aklına bir eksiklik katmaya devam etti. Ne yaptıysa bunu engelleyemedi. Yetmiş yaşında gencecik görünenler mi? Onları ışıkların, makyajların ve sahnenin dışında görün :) Oysa "ağaran saçlar, enerjisini kaybeden vücut ve kamburlaşan sırt ölümün habercisidir" der Hz. Ali. Saygıyla ve olgunlukla karşılanması gereken bu misafirler, artık modern insanın anti-misafirperver tavrı ve botoxlu tekmeleriyle kapı dışarı edilmiş vaziyette...
Modern zamanın çarkları parayla, paranın varlığı ise ahmaklıkla çoğalır. Kozmetik endüstrisinin de ahmaklara ihtiyacı vardı ve fabrikalar kozmetik malzemeyle birlikte ahmaklığı da üretti hem de en 'tek tip' haliyle.. Kimyasal birleşenlerinde eriyen insan, ahmaklığı ahmaklıkla kapatmaya devam ediyor/edeceği olması da can acıtıcı.. Lâkin fondöten, pudra ve stickler ahmaklığı kapatmıyor!
Dünyaya sakız gibi yapışan modern insan, bu yapışkanlıktan ne zaman vazgeçecek bilmiyorum. Yaşlılığı kabullenmek yerine inatla direnerek varını yoğunu harcayan bu güruh, bu çılgınlığa ne zaman son verecek bilmiyorum. Bildiğim bir şey var o da; modern insanın hırsının doğurduğu hırsızlığın, kıskançlığının doğurduğu kinin, cimriliğinin doğurduğu bereketsizliğin, ikiyüzlülüğünün doğurduğu yüzsüzlüğün, korkaklığının doğurduğu bencilliğin ve cehaletinin doğurduğu boğucu repliklerin, dünyanın içindeki ateşin de etkisiyle eriyip her yere yapışmış olduğudur. Dünya onlar ve doymak bilmez nefisleri yüzünden yapış yapış. Ayak basacak, nefes alacak yer kalmadı. Aynalara, koltuklara, bankamatiklere, objektiflere yapışmışlar. Modernizmin çarkında çiğnenip fırlatıldıklarından haberleri yok! Dünyanın en iyi ütüsünün bile açamadığı kırışıklıkları için harcadıkları parayla yüzlerce insanın doyabileceğinden de..
Keşke nefisler de bedenler gibi yaşlansaydı da dünya bu 'dinozor yapışkanlığı'ndan kurtulsaydı; ama bu mümkün değil, çünkü sınavın en zor sorusudur nefis ve nasıl kullanılacağı... Oysa illâ yapışacaksa da toprağa yapışmalı insan, ama sakız gibi değil, su gibi yapışmalı. O zaman kabul görür ve insan olur.
Modern insan, modern dünyanın her yerine yapışabilir; iki modern ahmaklık birbirini kabul edip ağırlayabilir ama bilinmesi gereken bir şey var, 'sakız toprağa yapışmaz!'
-Sevilay Meraler-
